De dag begint vroeg. Kiki heeft gevraagd of we haar mee weg willen brengen naar haar kinderdagverbijf omdat ze haar ‘ gasten’ wil laten zien. Kortom, voor 8 uur lopen we buiten met een van de schattigste meisjes ooit die ons de weg wijst. Nadat we haar hebbe weggebracht gaan we terug naar huis en eten we ontbijt. Zoals altijd worden we goed verwens. Vandaag staat Jeruzalem op het programma en het advies is om niet te vroeg te gaan rijden vanwege de file. Tegen half 10 rijden we weg.. Jeruzalem is 80 km rijden, maar zoals we gisteren al hebben gemerkt duurt het hier allemaal iets langer.

Voordat we vertrekken heeft onze ‘mama’ hier duidelijk aangegeven wat we wel en niet mogen doen. Er is een lijn op onze kaart getekend en daar mogen we niet overheen…We mogen niet de snelweg naar Ramallah nemen en er zullen geen zelfmoordenaars zijn, maar wellicht jongerne die mensen neersteken.. dus luisteren we zoals beloofd aan onze eigen ouderes. Er wordt echt goed voor ons gezorgd… wederom vertrekken we niet zonder broodjes en een appel en de belofte om echt te bellen als er iets is want dan stuurt ze wel wat soldatenvrienden om ons te halen. Okeee…..

Met goede moed stappen we in de auto en vinden de weg… als we de snelweg op draaien…f ile… Uiteindelijk zijn we tegen elven in de buurt van Jeruzalem… maar dan, moet je je weg ook nogvinden in de stad. Nohar heeft exact aangegeven waar we kunnen parkeren… En gelukkig is iedereen behulpzaam… Blijkt dat we eigenlijk maar 1 straat er vandaanzaten (en dat terwijl we op de kaart gen idee hadden van waar we zaten ). Navigator Vief is awesome!

We parkeren de auto en pakke de lift naar straatniveau… blijkt dat we in een mega shopping center zitten. Ons richtingsgevoel zegt rechtsaf en binnen 5 minuten zien we een mega toren voor ons verschijnen. We zijn bij ‘ Jaffa gate’. Gisteravond hebben we nog een tour geboekt en we gaan eerst wat rondwandelen. Al snel komen we in een wirwar van toeristenmarktjes en is er enige bezorgdheid of we niet het ‘ Muslim Quarter’  inlopen. Gelukkig zien we ene bordje naar de Westmuur en we gaan naar een uitzichtspunt. Wat een geweldig uitzicht. We zijn er echt even stil van.

Bij alles wat Vief ziet waarvan ze onder de indruk is wil ze eigenlijk ‘ holy shit’  zeggen… wat natuurlijk niet echt gepast/ handig is aangezien iedereen het verstaat. We lopen naar beneden en moeten eerst door de beveiliging voordat we het plein voor de klaagmuur op mogen. WE zijn er stil van, geen ide waarom maar het is zo indrukwekkend en ik voelde me erg nederig. Voordat je kunt bidden moet je je eigenlijk wassen, en we wassen onze handen…. Dan is het voor vrouwen gebruikelijk om je haren te bedekken…. Dat doen wij braaf en we sluiten bij de vrouwenkant aan om ook een briefje in de muur te stoppen.

DAaran lopen we wat rond en vinden een Bar Mitsvah die het plein oploopt… het is een komen en gaan want we horen elke keer overal trommels. Via nog een keer beveiligign lopen we terug naar het plein en richting de geboekte tour. Als we langsgaan horen we dat we ook met een eerdere groep meekunnen en sluiten aan. We gaan de tunnels onder de stad in… Er wordt een bak geshiedenis over ons uitgestort, wat een indrukwekkende verhalen. Jeruzalem heeft wel 70 namen gehad! WE lopen een uur door de tunnels en eindigen op de stenen (origineel) waar Jezus de markt heeft verstoord en de markt overhoop heeft gegooid.  Enorm indrukwekkend. Als we boven komen zijn we op een andere plek in Jeruzalem en worden we onder toezicht van beveiliging weer terug gebracht.

Ondertussen hebben we in de tour een paar Joodse heren ontmoet en al keuvelend lopen we terug naar Jaffa gate. Vief let goed op de bewakers maar ik heb meer oog voor alle winkeltjes… Als we terug zijn gaan de heren hun eigen weg en besluiten wij ons broodje te eten in de zon (het is erg bewolkt en winderig vandaag).  Terwijl we eten checken we onze telefoon en guess what… Wifi midden inde oude stad van Jeruzalem… Geweldig.

Daarna bezoeken we de ‘ toren van David’  (waar hij overigens nooit is geweest en die naam is gegeven aan een minaret en nu een bekend teken voor Jeruzalem.. terwijl het dus een moslim torentje is). Enfin, het staat in een fort en we nemen een audio toer. Hier krijgen we nog een keer alle verschillende periodes in de geschiedenis van Jeruzalem te zien en het is ontzettend interessant weergegeven! Bovenop de toren is het winderig en we zijn een beetje verkleumd, dus tijd voor een warm drankje.

Tijdens een capuccino en thee (met Wifi) bespreken we de rest van het plan. In het deel waar we van Nohar mogen komen staat ook de grote moskee. Mij lijkt het erg leuk om hiernaartoe te gaan, maar Vief twijfelt. We vragen Nohar via een bericht…. No, you can NOT go there… are you insane… I thought that was obvious … but for you it might not be… No, you don’t go there! Oke… Fijn dat ze meedenkt!

Dan gaan we nog wat toeristenmarktjes langs en naar de oudste kerk… Eigenlijk verwacht ik er niet al te veel van. Onderweg zie ik nog een lamp die ik echt GEWELDIG mooi vindt… maar hij is erg duur en ik weet ook niet waar ik hem ga hangen… dus ik laat het. Vief heeft wel een mooi ingelegd doosje gevonden en ik heb voor haar onderhandeld. Oke, misschien is 4 euro op 30 euro, maar toch…. Ik heb geleerd van Life of Brian (overigens, vandaag zijn er veel filmteksten hiervan langsgekomen… Hilariteit alom!).

Door kleine straatjes kruipen we verder en volgen de bordjes (ja, het is zo gemaakt dat je niet kunt verdwalen, ook niet als Amerikaanse toerist…) naar de kerk. Van buiten is het mooi, maar als we binnen komen.. WAUW. Er zijn meerdere verschillende stromingen die zich eigenaar voelen van deze kerk… Dit si gwaar het laatste avondmaal heeft plaatsgevonden, JEzus’ lichaam is gebalsemd en nog meer. Alle verschillende stromingen van de religies willen zich laten gelden dus in 1 kerk kun je ongeveer verdwalen. Ik val van de ene verbzing in de andere…  We kopen nog wat kaarsjes die we opsteken en willen via een andere weg teruglopen… Helaas, lukt niet… alles begint te sluiten, het begint te schemeren en we willen niet verdwalen. Via de marktjes lopen we weer terug, alles begint te sluiten en het is voor ons ook tijd om terug te gaan.

We zoeken de auto op en maken ons een beetje zorgen over het vinden van weg 1 terug richting Tel Aviv… Als we de garage uit rijden staat er direct een bord en we vinden de weg goed. Helaas is het enorm druk en doen we er 2 uur over om terug te komen. Onderweg had Nohar nog een arabisch dorp aangeraden maar we misse0n de afslag en als we een afslag later proberen er te komen staat er een soldaat met een slagboom op de weg… voelt toch niet helemaal goed en met knorrende maag rijden we terug naar Ra’annana. Als we teurgkomen zijn we uitgehongerd en halen om de hoek een pizza. Als we daar zitten krijgen we een sms van mama Nohar…. of alles goed is? We vertellen dat we om de hoek zitten en ze reageert met ‘ I have food, you idiots’ ,, schoorvoetend lopen we met de pizza terug en nu, om kwart voor 10 zit ik te knikkebollen terwijl ik typ.

Deze dag was enorm indrukwekkend en ik kan op geen enkele manier in woorden uitdrukken hoe bijzonder het was. De geloven bij elkaar op een heilige berg met een bloederige geschiedenis. Ik hoop dat de foto’s van vandaag een betere indruk geven. Het was een bijzondere dag en we zijn beide ontzettend blij dat we Jeruzalem hebben mogen zien en ervaren. Blessed be!