My own place on the web

Life is amazing and I love to share it!

Tag: strand

Beach, sun, sand… lovely!

NA de lange lange dag gisteren ben ik heerlijk in slaap gevallen op een stevi en zacht matras. Vanmorgen word ik wakker en vraag me even af waar ik ben….Moet ik er snel uit om naar werk te gaan? Welke dag is het? Als ik mijn oogkleppen afdoe en zie dat de kamer baadt in zomers licht ontspan ik… Als ik mijn oordoppen uitdoe hoor ik uit de woonkamer de Hebreeuwse versie van ‘ Let it go’ . Ja, Elza is ook hier imens populair. Ik draai me nog even om, Vief ligt nog naast me en ik zie eigenlijk alleen maar veel blond haar.

Het is pas rond achten en we zijn rond middernacht gaan slapen… voor het eerst in weken dat ik 8 uur slaap krijg en ik voel me dan ook niet uitgerust…. maar meer alsof er een bulldozer over me heen is gereden. Als ik uit de kamer kom is er al veel bedrijvigheid… Kiki komt naar me toe en geeft me een mega dikke knuffel. Volgens mij heb ik nog een vreindinnetje voor de rest van mijn leven gemaakt hier :). Door de gordijnen heen voel ik echter de zon stralen… het is een prachtige dag vandaag.

Tsvi en Nohar zijn druk bezig in de keuken. Nohar heeft gisteren nog iets in de oven gezet (it’s dough, whaat could not be good about it) en stelt voor dat we opstaan, naar het strand gaan en daar ontbijten. Ik maak Vief wakker ne spring even onder de douche… bikini aan… Dat voelt toch wel raar. Normaal zou ik nu alleen aan wintersport denken maar dit bevalt me zeker ook wel. Vief is niet echt een ochtendmens en een kop koffie is hard nodig.

Een half uurtje later zitten we in de auto met 2 tassen eten. De kinderen rijden met Twvi mee en wij gaan ‘ Saba’  (opa) nog even ophalen. Bij het strand aangekomen geven ze aan dat ze het fris vinden… Er is inderdaad een windje maar 24 graden en ik vind het best. Het ontbijt is heerlijk! Ik kan echt niet geloven dat we hier nog geen dag zijn. Saba houdt de kinderen bezig en wij genieten van een heerlijk gezond ontbijt… Wat worden we verwend.

Daarna komt mijn Duitse kant goed naar boven en help ik Tsvi met het graven van een gat totdat we water in onze put krijgen… Hard werken, duidelijk. Op het strand is een wirwar van mensen, veelal sportief gekleed en het wordt langzaam drukker. De kinderen dartelen om ons heen, opa speelt met ze en haalt ijsjes.. We maken onderdeel uit van een warm en gemoedelijk gezinsleven. Vief en ik soezen een beetje totdat Tsvi wat te drinken gaat halen. We hebben vandaag wat geleerd:

  • het is nooit te vroeg voor bier (bier telt niet als alcohol)
  • Je kunt aan de buikspieren van mannen zien wat zijn beroep is (we hebben prachtige artsen, atoomfysicus etc.)
  • Bier is duur!

Ik ga samen met Tsvi wat te drinken halen, 3 bier en een wijntje (mind you, het is nog geen 11 uur)… en tik gewoon even 23 euro af…. ay, trakteren is wel echt iets anders hier. We lopen terug en ik vraag aan Tsvi of mensen denken dat ik een toerist ben of dat ik ook voor Joods door kan gaan… Hij schat in dat ze waarschijnlijk denken dat ik een Amerikaanse Joodse immigrant ben…. Ok, daar kan ik mee leven.

Nadat onze drankjes op zijn sluit ik even mijn ogen en droom weg. Hebreeuws is zzo’n andere taal da tik er echt niets van begrijp en het klintk ergens ook zangerig. Fijn als je ergens bij zit maar het gesprek niet kunt volgen (en dat ook niet hoeft). Ik soezel echt weg… en opeens hoor ik dat mijn naam in gesprek wordt gebruikt. Blijkbaar is het tijd om me nog een keer in te smeren en Nohar sprayt mijn rug in. Na een kwartiertje blijkt dat Tsvi, opa en de twee (ondertussen ingestorte) kinderen weg gaan en wij nog blijven. Nadat alles voor hen is gepakt zitten Nohar, Vief en ik nog heerlijk in de zon. De wind is gaan liggen en we kijken naar het mannelijk schoon om ons heen.  Elke aantrekkelijke man (denk gebruind, hardlopend zonder shirt) wordt direct tot dokter gebombardeerd… maar Nohar wijst ons erop dat je aan bepaalde buikspieren ook kunt zien dat sommige een ander beroep hebben… bijvoobeeld atoom fysicus. We vermaken ons prima met de eye candy (je mag best buiten trek krijgen toch, zolang je maar thuis eet 🙂 ).

Is er nog iets in de omgeving te doen? Vragen we Nohar. Als een perfecte gids noemt ze drie dingen en unaniem kiezen Vief en ik vor het eerste. het bezoeken van de ruines van een kasteel uit de tijd van de kruisvaarder. We stappen in de auto (willen jullie niet eerst nog iets eten?)… en rijden naar het oude fort.  Het weer is prachtig, de uitzichten geweldig en dit is een goede culturele aanvulling op het strand. We zien prachtige mannen waar we onze handen niet vanaf kunnen houden 🙂

Na dit uitstapje gaan we terug naar huis, douchen (mijn kont heb ik niet ingesmeerd, kortom, mooi rose vlees 🙂 ) en net hebben we lekker de jonge kaas aangebroken en heb ik mijn dagelijkse portie Nutella weer binnengekregen. We worden verwend hier! Ik heb geen idee wat de plannen voor vanavond zijn, maar wat mij betreft een succesvolle relaxte eerste dag!

 

 

‘t schuurt

Te typisch, gisteravond hebben we tot circa 2 uur buiten gezeten en gekaart. Ontzettend gezellig en ook het voornemen om vandaag het ontbijt te missen. Uiteraard ben ik om 8 uur wakker en hongerig.  Het ontbijt smaakt goed en voor vandaag weer weinig hoogstaande plannen, nog een beetje winkelen en vanavond op het strand eten. We rijden wat rond en als ik een pedicure

neem neemt Alex een voetreflexm assage. Een lief jongetje 21…(maar zeker geen man) verzorgt mijn voeten en is ontzettend leuk. Alex wordt naast mij verwend of gemarteld… Ik kan het onderscheid niet maken. Ook laat ik nog een manircure doen die door iemand anders wordt uitgevoerd.. een beetje een ei deze jongen, minder grappig en schattig dan de andere. Er komt een man binnen die een massage wil en wordt begeleid naar een van de hokjes . Opeens zie ik boven het hokje ( 2+meter) het hoofd van mijn pedicure specialist komen. Ik proest het uit, want realiseer me dat hij over de rug van de eerder binnengekomen heer loopt. Hij moet ook grinniken. Kortom, we delen een momentje.

Daarna tijd om te winkelen, nog een jurkje en een ketting koop ik… Het geld begint nu ook echt op te raken. Onderweg terug eten we ergens op een marktje nog jets en verder vlei ik mij neer bij het zwembad (ik zei toch al dat het niet echt een interessante dag was).

Na een paar uur stel ik voor om te gaan eten. Naast Alex liggen twee Zwitsers en  die willen ook wel mee . Na een douche gaan we met zijn vieren op pad. De zonsondergang is helaas miet zo spectaculair als gehopt maar het tentje op het strand ( met de parasols van de eerste avond) is wel weer erg gezellig en de Fatboy stoelen zitten goddelijk. Er komen nog twee Australiërs met een pop langs die vragen of ik met de kartonnen pop op de foto wil, natuurlijk niet… Maar wel met de mannen zelf wat tot erg veel hilariteit  leidt. Ondertussen merk ik weer het nadeel van het strand…overal zit zand en het schuurt enorm! Bah…. Zal thuis ook nog wel een hoopje zand maken.

Pia en Lorence gaan samen elders eten en wij lopen naar een ander tentje met zelfde setting maar groter menu. De laatste keer Satay Ajam voor mij, heerlijk. Er is goede live muziek en de sfeer is gemoedelijk. Ik realiseer me dat ik morgen weer terug ga naar Nederland waar nog een hele hoop vragen zijn waar ik een antwoord ook moet bedenken, plotseling overvalt melancholie mij. Ik loop alleen richting het water en staar naar de onzichtbare horizon. Twee weken weg is erg fijn maar de realiteit blijft natuurlijk bestaan al kun je sommige dingen even vergeten ( daar is vakantie tenslotte voor).

Op de terugweg door de fel verlichte straten en langs talloze winkeltjes merk ik dat ik weer zo gewend ben geraakt aan Azië. Het toeristengebied spreekt me niet aan, maar openheid, activiteit een atmosfeer wel. Hopelijk volgend jaar weer terug in dit werelddeel.

Morgen weet ik niet of ik nog een blog schrijf… Ik vlieg rond 16:00 uur naar Kuala L umpur (arriveer rond 19:00uur) en dan om 23:55 richting Amsterdam waar ik zaterdagochtend vroeg aankom. Dn heel weekend om bij te komen en weer voor te bereiden op een drukke werkweek.

 

Surf babe, don’ t drink the water!

Na 14 uur slapen word ik hier rond lunchtijd wakker. Gebeurt me eigenlijk nooit,  maar was blijkbaar nodig. Heb wel heerlijk geslapen en geen muggen beten.

Ik sleep me richting zwembad, ontbijt is al voorbij maar natuurlijk kan ik tegen betaling nog een heerlijk fruitontbijt krijgen. De mensen die ik gisteren heb ontmoet hebben me bericht gestuurd waar ze vandaag te vinden zijn maar na het stuk lopen van gisteren heb ik besloten toch burgerlijk ongehoorzaam te zijn en een brommer te huren.  Via de receptie regel ik het en een kwartier later staat hij voor mijn neus.  Even wat uitleg ( hoe start je het ding ook alweer?) en na een proefrondje door een rustige straat meng ik mij in het verkeer.

Linksrijden, drukte, net als vroeger…het gaat dan ook snel weer soepel. Ik heb op de kaart gekeken waar ik heen moet maar Kuta lijkt te bestaan uit alleen maar 1 richtingsstraten. Ik kom aan waar ik denk waar ik moet zijn en vraag de lokale parkeerman. Hij zegt dat het een stuk verder is en zijn vriend rijd me tegen betaling er wel heen. We onderhandelen over de prijs en voor 50 cent  kom ik aan. Bekenden zijn in geen voeden of wegen te bekennen dus loop ik het strand op en boek een surfles. Ook hier onderhandel ik weer. (Ben er best goed in ondertussen).  We gaan het water in want de basics kan ik al…. Daar word ik uiteraard bruut gespoeld. De eerste keer sta ik op alsof ik het al jaren doe maar vervolgens wil het niet meer lukken. Uiteindelijk heb ik best vaak  gestaan en kun je het ook surfen noemen. Zelf het sturen gaat al beter.

Tot ik van mijn plank spring en mijn enkel dubbel knik…. Auw!  Na even rust gaat het weer beter en. Pak ik de meest gave golf ooit. Het nadeel van alleen reizen is dat ik daar dus geen foto’s van heb.

Na het surfen ben ik uitgeput en ga lekker liggen in de zon om te drogen. Ik word aangesproken voor van alles, van sieraden en ijs tot  mijn levensgeschiedenis aan toe. Op zich gezellig maar eigenlijk ben ik te gaar. Ik drink ergens nog een heerlijke fruit shake en rijd terug richting hotel .

Ik  informeer  of ik echt nergens goedkoper een brommer kan huren en ga op pad zodat ik de rest van mijn vakantie een gemotoriseerd vriendje heb. Helaas, no such Luck. Blijkbaar zijn de prijzen die ik online vind enorm gestegen. Wel krijg ik een goed beeld van het nachtleven in. Kuta en loop ik langs de gebombardeerde discotheek ( hier ground zero genoemd). Overal verder zijn er winkeltjes maar ik heb niet eens zin om te shoppen.

Onderweg stop ik bij een standje t om wat lekker eten te scoren, het is niet helder wat het is maar er zijn alleen locals en dus reden voor mij om het te proberen. Het blijkt gebakken banaan, cassave en nog iets anders.  Het is heerlijk.

 

Vanwege mijn gaarheid blijf ik vanavond lekker bij het hotel. Hier massa S twintigers die alweer flink aan het drinken zijn. Wel heel lief want ik word bij alles heel lief uitgenodigd. Tijd om mijn spullen te pakken en naar bed te gaan. Voelt alsof ik nog steeds maar een halve dag heb gehad…. Morgen… Dan ook weg uit deze toeristenbestemming.

Sunshine and beer

Na een verfrissende douche spring ik in mijn bikini en loop door de de sluip door kruip door steegjes om bij de receptie te komen ( de standaard kamers liggen niet aan het zwembad, prima!) waar ik informeer naar het rijbewijs. Hiervoor moet ik naar het politiebureau en dat is in het weekend niet geopend. Maandag pas een brommertje dus.

Dan maar lopend op ontdekking uitgaan . De brommers zoeven langs me en de drukte op straat is heerlijk om te ervaren.ik struin langs winkeltje in de richting van het strand. Heerlijk om zo alle indrukken in mij op te nemen. Bij het strand aangekomen zie ik dat het water vol ligt met beginnende surfers. Ik ga zitten en achter mij hoor ik iemand met Nederlands accent. Ik doe het voorstel dat dik even op hun spullen let terwijl ze zwemmen als zij dat zo voor mij doen. Nadat iedereen een verfrissende duik heeft genomen, volledig gespeeld is en onder het zand zit raken we in gesprek. Een jongedame die hier 5 maanden stage loopt en een Engelsman die ze heeft ontmoet in het hostel waar ze woont. Mij wordt gevraagd of ik een biertje wil… Tja, wijn is hier moeilijk te krijgen dus een van mijn leerpunten deze vakantie zal het drinken van bier worden. We proosten onze Bintangs.

Het blijft zo gezellig en we besluiten samen wat te gaan eten. Zij weten de goede plakken en dus laat

ik me gewillig meetronen. Terwijl de zon ondergaat lopen we langs het strand naar Seminyak waar we ons in heerlijk Fatboy stoelen laten ploffen. Boven ons verlichte parasollen en ook hier weer bier. De hitte zorgt ervoor dat ik geen trek heb en na een gezellig maaltijd besluit ik terug te gaan. Geschat zou het 40 minuten zijn, maar. 1,5 uur later ben ik terug. Nog even een verfrissende duik in het zwembad en skypen met het thuisfront… Tijd voor bed .

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén