My own place on the web

Life is amazing and I love to share it!

Tag: kuta

Surf babe, don’ t drink the water!

Na 14 uur slapen word ik hier rond lunchtijd wakker. Gebeurt me eigenlijk nooit,  maar was blijkbaar nodig. Heb wel heerlijk geslapen en geen muggen beten.

Ik sleep me richting zwembad, ontbijt is al voorbij maar natuurlijk kan ik tegen betaling nog een heerlijk fruitontbijt krijgen. De mensen die ik gisteren heb ontmoet hebben me bericht gestuurd waar ze vandaag te vinden zijn maar na het stuk lopen van gisteren heb ik besloten toch burgerlijk ongehoorzaam te zijn en een brommer te huren.  Via de receptie regel ik het en een kwartier later staat hij voor mijn neus.  Even wat uitleg ( hoe start je het ding ook alweer?) en na een proefrondje door een rustige straat meng ik mij in het verkeer.

Linksrijden, drukte, net als vroeger…het gaat dan ook snel weer soepel. Ik heb op de kaart gekeken waar ik heen moet maar Kuta lijkt te bestaan uit alleen maar 1 richtingsstraten. Ik kom aan waar ik denk waar ik moet zijn en vraag de lokale parkeerman. Hij zegt dat het een stuk verder is en zijn vriend rijd me tegen betaling er wel heen. We onderhandelen over de prijs en voor 50 cent  kom ik aan. Bekenden zijn in geen voeden of wegen te bekennen dus loop ik het strand op en boek een surfles. Ook hier onderhandel ik weer. (Ben er best goed in ondertussen).  We gaan het water in want de basics kan ik al…. Daar word ik uiteraard bruut gespoeld. De eerste keer sta ik op alsof ik het al jaren doe maar vervolgens wil het niet meer lukken. Uiteindelijk heb ik best vaak  gestaan en kun je het ook surfen noemen. Zelf het sturen gaat al beter.

Tot ik van mijn plank spring en mijn enkel dubbel knik…. Auw!  Na even rust gaat het weer beter en. Pak ik de meest gave golf ooit. Het nadeel van alleen reizen is dat ik daar dus geen foto’s van heb.

Na het surfen ben ik uitgeput en ga lekker liggen in de zon om te drogen. Ik word aangesproken voor van alles, van sieraden en ijs tot  mijn levensgeschiedenis aan toe. Op zich gezellig maar eigenlijk ben ik te gaar. Ik drink ergens nog een heerlijke fruit shake en rijd terug richting hotel .

Ik  informeer  of ik echt nergens goedkoper een brommer kan huren en ga op pad zodat ik de rest van mijn vakantie een gemotoriseerd vriendje heb. Helaas, no such Luck. Blijkbaar zijn de prijzen die ik online vind enorm gestegen. Wel krijg ik een goed beeld van het nachtleven in. Kuta en loop ik langs de gebombardeerde discotheek ( hier ground zero genoemd). Overal verder zijn er winkeltjes maar ik heb niet eens zin om te shoppen.

Onderweg stop ik bij een standje t om wat lekker eten te scoren, het is niet helder wat het is maar er zijn alleen locals en dus reden voor mij om het te proberen. Het blijkt gebakken banaan, cassave en nog iets anders.  Het is heerlijk.

 

Vanwege mijn gaarheid blijf ik vanavond lekker bij het hotel. Hier massa S twintigers die alweer flink aan het drinken zijn. Wel heel lief want ik word bij alles heel lief uitgenodigd. Tijd om mijn spullen te pakken en naar bed te gaan. Voelt alsof ik nog steeds maar een halve dag heb gehad…. Morgen… Dan ook weg uit deze toeristenbestemming.

Sunshine and beer

Na een verfrissende douche spring ik in mijn bikini en loop door de de sluip door kruip door steegjes om bij de receptie te komen ( de standaard kamers liggen niet aan het zwembad, prima!) waar ik informeer naar het rijbewijs. Hiervoor moet ik naar het politiebureau en dat is in het weekend niet geopend. Maandag pas een brommertje dus.

Dan maar lopend op ontdekking uitgaan . De brommers zoeven langs me en de drukte op straat is heerlijk om te ervaren.ik struin langs winkeltje in de richting van het strand. Heerlijk om zo alle indrukken in mij op te nemen. Bij het strand aangekomen zie ik dat het water vol ligt met beginnende surfers. Ik ga zitten en achter mij hoor ik iemand met Nederlands accent. Ik doe het voorstel dat dik even op hun spullen let terwijl ze zwemmen als zij dat zo voor mij doen. Nadat iedereen een verfrissende duik heeft genomen, volledig gespeeld is en onder het zand zit raken we in gesprek. Een jongedame die hier 5 maanden stage loopt en een Engelsman die ze heeft ontmoet in het hostel waar ze woont. Mij wordt gevraagd of ik een biertje wil… Tja, wijn is hier moeilijk te krijgen dus een van mijn leerpunten deze vakantie zal het drinken van bier worden. We proosten onze Bintangs.

Het blijft zo gezellig en we besluiten samen wat te gaan eten. Zij weten de goede plakken en dus laat

ik me gewillig meetronen. Terwijl de zon ondergaat lopen we langs het strand naar Seminyak waar we ons in heerlijk Fatboy stoelen laten ploffen. Boven ons verlichte parasollen en ook hier weer bier. De hitte zorgt ervoor dat ik geen trek heb en na een gezellig maaltijd besluit ik terug te gaan. Geschat zou het 40 minuten zijn, maar. 1,5 uur later ben ik terug. Nog even een verfrissende duik in het zwembad en skypen met het thuisfront… Tijd voor bed .

Backpack Babe to Bali

Na een single zomer is dan ook een vakantie alleen geboekt. Naar het eiland waar ik nog een appeltje mee te schillen heb…Bali ( meer informatie over dat appeltje op www.ourwalkabout.nl ) .

Nu dan ook onderweg. Mijn collega’s hoopten op een leuke surfdude naast me in het vliegtuig en dat was ook bijna niet gelukt. Ik zat al op mijn stoel te wachten, de plek naast mij nog leeg. En een brede gebruinde man komt bij mijn rij staat en vraagt of het me uitmaakt waar ik zit. Nope… Alleen binnen 15 seconden vroeg zijn vriend of ik met hem wilde ruilen zodat ze bij elkaar konden zitten. Prima. Mijn vliegtuigbuddy was uiteindelijk een. Schotse zakenman die voor Shell werkt. (Eline, ik heb mijn best gedaan voor het milieu).  Het was ontzettend gezellig en ik heb wel echt even een kijkje in zijn leven gekregen. Mooi, hoeveel verschillende levens er zijn en hoe die worden ingevuld. Voor mij was toch het meest belangrijke dat hij niet onprettig rook!

helaas heb ik niet zo heel erg veel geslapen en toen we (lokale tijd) om 6 uur S ochtends op Kuala Lumpur aankwamen was ik dan ook gebroken. Afscheid genomen van mijn vliegtuigbuddy ( met compliment dat dit een van de meest inspirerende gesprekken tijdens zijn vluchten ooit was…en hij vliegt veel) en me op een stoeltje neergevlijd. Na nog wat contact met het thuisfront heb kon ik na een uurtje weer boarden. Dit was maar een korte vlucht van iets meer dan 2,5 uur en deze grotendeels slapend doorgebracht.

Na landing kwamen de herinneringen aan Bali al snel terug…. Het visum verhaal was niet veranderd maar deze keer was ik voorbereid met dollars! Anderen die daar wanhopig rondliepen ( de prijs was verhoogd van 25 naar 35$) met onvoldoende geld gaven me weer een herinnering terug. Na deze rij door naar de volgende rij ( Kantor Imigrasi) om na de douane nog een veiligheidscheck te krijgen ( zo kun je direct kijken of mensen geen rare dingen mee hebben) . Daarna volgt een lange rij van mannen met bordjes met namen erop… Helaas niet voor mij.  Nog een bocht verder loop je dan de vrijheid in en daarmee een groep taxichauffeurs tegemoet. Het spel kan beginnen.

Ik ben uiteraard geïnformeerd over de gangbare tarieven van een taxi van het vliegveld naar Kuta waar ik mijn eerste nachten doorbreng. Het gangbare tarief is 70.000 Indonesische rupiah.  Ik koos een chauffeur, terwijl hij al weghalende vroeg ik naar het tarief… Fixed price? Yes…. How much? 350.000 … Uiteraard pas ik me aan aan de cultuur en zeg glimlachend ‘no’ . Aangezien ik vast blijf houden aan 100.000 zijn we snel uitgepraat en komt er een andere chauffeur die mijn prijs accepteert.  Wij rijden het verkeer in en na een half uur kom ik aan bij mijn hostel.

Mijn kamer is klein, vochtig en zoals het hoort met een badkamer om van te gruwelen. Prima dus. Het zwembad lacht uitdagen en eindelijk kans om even te douchen. Kortom, ik ben goed aangekomen.

 

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén