Om kwart voor 5 gaat de wekker, gaap… Drie uur slaap is niet genoeg en een uurtje later ontmoeten Vief en ik elkaar beneden in de kou. Wim brengt ons naar Schiphol en in de auto worden we langzaam wakker… Het is nog donker als we aankomen en de auto parkeren. Uiteraard zit ik vol energie… Zin om een nieuw avontuur te beleven.
Bij e checken balie worden we geconfronteerd met de eerste veiligheidsinspekties… We besluiten nog een kop koffie te nemen en een sigaret. Terwijl het langzaa begint te schemeren merken wij dat onze hoofden langzaam wakker worden.
Na een kort afscheid sluiten Vief en ik aan in de rij. Ik kijk nog een keer om, maar Wim is al weg. De tassen zijn zwaar en vol met cadeau’s voor onze vrienden. We worden gescheiden en moeten veiligheidsvragen beantwoorden… Wat oor werk doe j, waar kom je vandaan, wat heb je in Indonesië gedaan, wie heb je verteld over deze reis en heb je je tas zelf ingepakt…. Bij Vief nog meer vragen, haar geboorte in Saudie Arabië helpt ook niet echt mee….
Na een paar minuten, heen en weer geloop, overleg en dan toch een vriendelijke glimlach mogen we door. We checken in en worden dringend verzocht ons nog apart te melden voor een echte veiligheidscheck bij een aparte Gate. De koffers zijn gelukkig niet te zwaar en met onze handbagage lopen we door.
De oranje is vernieuwd en geautomatiseerd, even jepaspoort scannen en dan is het tijd voor wat winkelen. Zoals altijd koop ik een geurtje en we lopen rustig richting de veiligheidscheck… Onze telefoons en schoenen worden gecheckt voor sporen van explosieven en onze tassen worden uitgepakt, en daar mogen we niet zelf bij zijn.
In de verte zie ik e neon hoeven mijn rugzak… Ik hoop dat de hoeveelheid alcohol en kaas in mijn tas geen problemen opleveren… Gelukkig is alles goed en mogen e naar de vertrekgate. Daar afgekomen zien we dat wij dus wel een van de enigen zijn die deze extra veiligheidscheck hebben gekregen. Nog een laatste half uurtje wachten en dan gaan we aan boord.
We vliegen met El Al, not just an airlines, you’re in Israël. We merken het….we worden aangesproken in het Hebreeuws. Na toch iets meer vertraging vertrekken we. Voordat we one reis geboe hebben hebben we Nohar gevraagdof ze nog leuke vrijgezelle Israelicshe dokters kent…. In het vliegtuig komt opeens een prachtige prachtige man naast ons zitten,… Ik kan het niet laten, wat voor werk hij doet…. Hij verkoopt medische apparatuur…. Ik moet grinniken en leg het uit. We hebben een nieuwevrienden en gedurende de reis beantwoord hij al onze vragen en leert ons nog een paar woorden Hebreeuws.
Tijdens de vlucht slaap ik nog wat en Vief leest haar boek, ook kijken wwat vooruit oor onze reisgids gelezen… Whaaatt? Mogen we op de sabbat niet roken ? Ow…. Ehm… En je mag geen koffie met melk drinken nadat je vlees hebt gegeven? We vragen het onze nieuwe vriend Jossy en hij geeft aan dat het wel meevalt.
Na een verder goede reis zien we het eerste van Israël . Yossi wijst an, kijk, dat is een Arabisch dorp en daar is e veilighidsmuur die is gebouwd. Oeh, ik schrik toch wel een beetje.. Eingelijk weet ik maar weinig over de geschiedenis en we duiken nog even het boekje in om iets meer te weten.
Nadat we onze koffers hebben gehad lopen de we entreehal in en worden verwelkomt door een heel lief klein meisje en Nohar. Zo fijn dat we worden opgehaald. We gaan richting de auto verhuur. Nohar heeft geholpen met het regelen omdat ik geen creditcard heb en Vief geen rijbewijs… Maar blijkbaar betekent dit dat we een absurd hoog bedrag moeten betalen als aanbetaling. Dit zou betekenen dat we geen enkel reserve hebben en de huur niet kunnen betalen. We besluiten het niet te den en te kijken of we het op een andere manier op kunnen lossen.
Nohar heeft geen rekening e gehoude dat wij wellicht mee moeten IND e auto en het is behoorlijk passen moeten… Vief achterin met een kinderstoeltje op schoon en een tas tegen haar aan, ik voorin met mijn grote tas tussen de benen en dan… Rijden we het Beloofde Land in….
We zijn binnen een half uur bij haar huis, een leuk appartement waar ze een kamertj voor ons hebben leeg geruimd. Super lief.. We pakken de cadeautjes uit en ze zijn overweldigt door de hoeveelheid kaas. De wodka gaat de vriezer in voor een later moment…Nadat we ons kort opfrissen komt Nohars broer ons ophalen om samen bij Nohars ouders te gaan eten. Als we aankomen worden we verwelkomt alsof we familie zijn, de tafel staat vol met eten en halfvolle schalen worden vervangen door nog meer goddelijk eten.
Na een heerlijk maal gaans e op hetwaterlooptmeindemond zitten… Zonder jas… We worden nog verwend met een fruitcocktail en zelfgemaakte cake met room. Ik ontplof ongeveer… Hoe blijven zij zo fit met dit eten? En dan…. Is de Sabbt begonnen. Maar we e merken er weinigvan.
De kinderen zijn moe, en wij ook dus rijden we terug naar. Ra’ Anana en pinnen nog. wat geld (wat bij Vief niet uit en voor wat frustratie zorgt) . En. nu? Nu zitten we op de bank, bespreken de politieke situatie en kijken. naar foto’s. Va plekken waar we echt naartoe moeten. Morgen gaan. We naar het strand en zondag gaan we nog een keer kijken of we een auto kunnen huren.
Zometeen ons bedje maar eens opzoeken…. en kijken wat ik met de foto’s kan
doen…
Geef een antwoord