Eindelijk zou een wekker overbodig zijn. If een reuze groot bed word ik overdwars wakker. Pas over een uur moet ik echt opstaan dus blij ik heerlijk asociaal liggen en lees nog wat in mijn boek.

na een subliem ontbijt gaan we dan op pad.vandaag hele maal terug naar Kuta. Het eerste stuk rijden is zeker geen straf, m 60-70 km per uur zoeven we Ov. De heerlijk rustige snelweg en voor het eerst geen huisjes aan weerszijden maar echt natuur. De apen spelen langs de weg en het schiet lekker op. W rijden via de westelijke kus terug naar het zuiden. Daar komt ook de veerpont naar Java aan en als we die hoek voorbij zijn is het over met de rust.

De ene na de andere langzame vrachtwagen voor ons. Opeens rijdt Alex voorop en hij haalt met gemak in…. Ik daarentegen ben het niet gewend en wil meer zekerheid… Maar ja,achterblijven is ook geen optie.  Na een hele trits vrachtwagens zijn mijn zenuwen op. Adrenaline giert door mijn lijf en ik vervloek Alex. Er is een crematie stoet waar ik achter blijf rijden, al het verkeer wordt opgehouden en opeens is het een chaos van auto S en brommers. Alex schiet er langs maa. Ik vind het wel leuk om even te kijken.

Net als de stoet de grote weg afdraait zie ik dat er politie staat en uiteraard word ik aangehouden. Het lijkt wel alsof de agent teleurgesteld is als ik mijn rijbewijs laat zien. Hij kijkt ook beetje verbaasd en maakt foto’s van me. Problem? Vraagt zijn collega… No problem antwoord ik met een glimlach en nadat ik heb gezegd waar ik heen ga wenst hij me nog een goede reis. Ik heb geen problemen gehad met de agenten hier en vind het dan ook wel grappig.

daarna weetik Alex eindelijk duidelijk te maken dat ik even wil stoppen. Als we stilstaan val ik tegen hem uit.,.. Dat ik niet meer samen met hem rijd want het graag op mijn tempo wil doen en da

 

t ik liever niet dood wil. Hij geeft me gelijk en de lucht is geklaard. Ik koop een drankje in ene glazen fles en de dame denkt blijkbaar dat ik het mee wil nemen want ze doet een rietje in een boterham zakje en schenkt het flesje hierin leeg. DAarna rijd ik weer voor zodat ik aan kan geven welke snelheid ik prettig vind.

een uurtje later is het alweer tijd voor pauze, nu om te vieren dat we het strand weer (even) zien. H is erg mooi en schoner dan elders. Er staan een paar man in te vissen en de golven breken op de rotsen.

het laatste stuk rijden we allemaal B wegen, ontzettend leuk want ik wist niet dat het dicht bij Kuta al zo authentiek is en er rijden een stuk minder stinkende vrachtwagens. Helaas weet ik ondertussen niet meer hoe ik moet zitten van de zadelpijn. Dit zijn de laatste 10 kilometer, maar met  al 120 achter de rug begin ik het wel te voelen.

In de wirwar van eenrichtingsverkeer is het zoeken maar opeens herken ik iets en 5 minuten later zijn we bij het hotel. Ik heb gisteren nog een kamer geboekt aan het zwembad… Hierbij betaal je 10 % aan ( en dit bedrag gaat naar de website) . De kamer zelf is dus iets goedkoper. IK vraag of er nog een kamer is voor Alex en ze zeggen dat er alleen een kamer is als ik vorige keer had. Dn komt een collega langs en die begint hard te lachen, ow, you again….en ik lach ook. Blijkbaar was het om mijn schaterlach te doen want nu lachen ze allemaal ( echt?… Klink ik zo raar als ik lach?). De dame achter de receptie is ondertussen weer bijgekomen en zet dat er opeens wel nog een ‘ superior room’ is en dat Alex die voor dezelfde (gereduceerde) prijs krijgt.

Een fijne kamer me toelast en airco en schone badkamer, mijn this de laatste 3 nachten op bali. Ik spoel het vuil van me af (echt… Ik was zwart) en neem een duik in het zwembad. Tijd om te ontspannend. NA Wat gelezen te hebben tijd om te douchen. Alex heeft eerder bij een restaurant hier gegeten, all you can eat maar blijkbaar iets bijzonders en wil daar graag heen. IK HEb niets gegeten behalve ontbijt dus mijn honger vind dat het goed klinkt.

Het tweede goede ding is dat het dichtbij is, want ik kan amper zitten dus met de brommer lijkt me hel. We lopen door de kleine straatjes tot de hoofdstraat…. Eigenlijk vind ik het op dit moment maar niets, alle winkels en drukte… Ben gewoon moe.

bij de Skygarden gaan we naar binnen. Het gebouw telt 5 verdiepingen met allemaal verschillende clubs en boven op het dak dus een enorm restaurant  voor nog geen 4 euro all you can eat. Het eten is in buffetvorm en smaakt erg goed. Ik word alleen gek van de drukte en de muziek en alle schermen. Toevallig komen we de vrienden van Alex tegen met wie hij naar Java gaat. Na 1 bord zit ik uiteraard vol en gaan mijn lampjes al uit. Als ik dan ook nog tientonners langs zie schuifelen en de lokale dames van okezier plaats nemen is het genoeg. We lopen terug naar huis en nu zit ik heerlijk rustig aan het zwembad te typen. Morgen geen wekker en voor mij in ieder geval geen plannen… Beetje shoppen? Of nagels laten doen?  In ieder geval naar de kapper! De laatste dagen zijn begonnen en ik ga mijn best doen om nog even goed uit te rusten en te zorgen dat ik iets meer egaal bruin word.