Voor het ontbijt binden we onze tassen op de brommers en gaan daarna aan tafel zitten. Even iets etne en dan op pad. Ook vandaag staat er weer brommeren op de planning… en we hebben onze zwemspullen meegenomen want je weet maar nooit wat je tegenkomt.
Onderweg stuiten we op een waterval, die was ergens in mijn herinnering en we rijden achter de bordjes aan. Ergens gaat er iets verkeerd want we komen midden in de jungle twee grinnikende jongetjes tegen op een brommer en die vragen (zoals alle Balinesen) waar we heengaan…. Waterfall. Ze lachen weer en wijzen naar beneden. Blijkbaar hebben we een afslag gemist.
We rijden terug en bij een tentje drinken we wat. De heer des huizes geef aan dat het nog een stukje verder terug is en dan rechts omhoog.
We rijden terug en zien een steenrijk pad met inderaad een bordje voor de waterfall. We hobbelen omhoog en laten onze brommers op de parking staan. Met tas en al…. Want ja, dat kan gewoon. Na een ‘ entrace fee; van €1,33 lopen we een kwartier naar boven naar de waterval. De man zei nog dat het op slippers te doen was…e n voor een gemiddelde Balinees is dat ook zeker zo, maar ik glijd toch een beetje weg.
Boven aangekomen zijn we niet de enige toeristen, maar… met 4 mensen is het zeker ook niet druk te noemen. We kleden ons om en lopen naar de waterval. Na de klim is het heerlijk om het stuivende water te voelen en onder de waterval is het herlijk koel. Het water komt wel zo hard neer dat je bijna gezandstraald wordt, maar het blijft genieten.
Verfrist wandelen we weer terug en vervolgen onze route. Een stuk verder zien we de kust en komen de mooie uitzichten weer terug. De weg is minder druk dan van Kuta naar Tulamben, maar het blijft bijzonder om te zien welke capriolen er worden uitgehaald. Wim is ondertussen zo ver dat hij heel soms ook in durft te halen. In ieder geval krijgt hij een schoolklas vol meisjes an het giechelen als hij zwaait en toetert….
Bij een lokaal tentje met uitzicht over de zee genieten we van een heerlijke lunch. Voor nog geen 3,50 bereiden ze een heerlijk maaltijd. Wim geniet van zijn gebakken kip met mie… en met een volle buik en lichte after-lunch-dip rijden we het laatste stuk. Helaas is het laatste stuk door de stad Singaraja. He is warm en druk en stoffig en alles plakt en we zijn moe… kortom, we willen gewoon een hotel vinden.
Gisteravond hebben we nog wat namen van hotels opgeschreven en als we een nam op het bordje herkennen gaan we hiernaartoe. Onze wens was aan het strand, met zwembad, airco en bij voorkeur ontbijt…. En dat voor onder 20 euro per nacht. De eerste heeft een strand, maar dat is 5 minuten lopen. Bij de tweede die we hadden opgezocht, (6 km verder) blijken ze volgeboekt en als we dan maar ergens binnenlopen vinden we de kwaliteit niet bij de prijs passen. Wim wil graag een tentje met wifi opzoeken om het uit te zoeken… ik wil gewoon ergens kijken.
Nadat we weer bijna teruggereden zijn naar Singaraja (wim zag geen tentje met Wifi, ik wel maar reed achteraan) zijn we beide gefrustreerd en warm en plakkerig. ‘ ik weet wel iets’ zeg ik en navigeer naar het hotel waar ik 3 jaar geleden was. Ik wilde juist niet alles hetzelfde doen zodat we ook samen herinneringen maken waarbij ‘ oh 3 jaar geleden’ niet voorkomt. Maar ja, dit hotel heeft alles wat we willen voor een schamele 16 euro… verkocht. We laden onze spullen uit, springen in zwemkleding en gaan naar beneden voor een duik in de zee. De eerste duik zonder duikuitrusting.
Bij de lokale rasta bar aan het strand bestellen we lekkere fruitsap en genieten van onze boekjes en de zonsondergang. Als de zon onder is tijd om te douchen en ons om te kleden, dan de brommers nog even af te tanken en water en plaatsvervangend ontbijt kopen voordat we bij de rasta bar (met live muziek) van een lekkere avondmaaltijd genieten.
Wim heeft tot nu toe op elke reis ergens last van zijn buik gehad, maar ondanks dat we aan de straat eten en eerder het goedkoopste dan het duurste uitzoeken gaat het tot noch toe goed. Rond 8 uur ben ik eigenlijk wel op. Slapen lukt nog niet heel erg consequent en ene dag concentratie op de brommer put dan snel uit. Rond hallf 9 rollen we dan het bed in om nog wat te lezen. De wekker staat morgen om 6 uur, dus we zullen zien hoe de nacht valt.n
Jan
Wat fijn dat jullie je zo amuseren!