[huge_it_gallery id=”14″]

Rond 8 uur worden we heerlijk wakker door de wekker. Wim heeft gisteren gehoord dat er een buffet voor het ontbijt is en ondanks dat ik zijn verwachtingen heb proberen te temperen heeft hij ruim de tijd gerekend voor het ontbijt. Als we beneden aankomen is er daadwerkelijk een buffet… maar de inhoud is beperkt. Stukjes watermeloen, een lkaal snackje, mini plakjes cake en rijst. Daarnaast nog eieren en toast met jam. En aanmaakkoffie. Dit was niet het buffet waar hij op gehoopt had, maar het zorgt er ook voor dat w eniet tonnetje rond terug komen. Dus na een lekker ontbijt ontspanennd we nog evne op de kamer voordat we om 11 uur naar de duikshop gaan. Vandaag gaan we voor het eerst samen duiken, en duiken met onze nieuwe duikcomputers.


We gaan met zijn drien op pad, de tanks en bcd’s worden door een scootter erheen gereden en Putu (onze guide) en wij lopen naar het strandje. Wim merkt de 5 extra kilo om zijn loodgordel wel in zijn knie. Dus ja, een paar kilo minder heeft wel effect. Eenmaal in het water is de gewichtloosheid heerlijk. We zakken dieper af en ik zie da tmijn duikcomputer een hele lage no deco tijd aangeeft, kortom, ik moet omhoog. Er staat een bergje in beeld. Het is een nieuwe tweedehands duikcomputer en ik vrees dat de vorige eigenaar de instellingen op zeer conversatief… Grrr.. de rest van de duik zwem ik ongeveer 5 meter boven de rest en kan alles alleen op afstand zien. Maar mijn humeur blijft zonnig. Het is heerlijk om weer in het water te zijn, grappig om Wim in zijn element te zien en ik ontspan met elke minuut.
Na een uur komen we boven en kan ik uitleggen wat er aan de hand was met mijn computer. Dat ga ik zometeen als eerst fixen neem ik me voor. We douchen ons bij de duikshop, trekken droge kleren aan en gaan op zoek naar een lichte lunch. Bij het lokale supermarktje slaan we nog wat water in en vind ik eindelijk een simpel tasje wat niet overprised is.
We tanken nog 8 km verderop en nu liggen we rustig aan het zwembad voordat we straks weer het water ingaan. Een nachtduik bij het wrak.
Na een lekker middagje ana het zwembad springen we weer op de brommers om naar de duikshop te gaan. Met onze spullen lopen we naar het strand waar het begnit te schemeren. Met de laatste zonnestralen gaan we het water in. Gaaf om ook het wrak nog een beetje bij licht te zien.

De nachtduik is fenomenaal. We zijn met zijn 3 en… los van alle andere zaklampen die we in de verte zien. Op verzoek gaan we ook het wrak in, best spannend omdat je alleen kunt kijken waar de lichtstraal schijnt en de ruimte niet al te groot is. We zien overigens ook nog behoorlijk wat onderwaterleven. Zeepaardjes, veel ‘ standaard’ vis en de grootste parrotfish die ik ooit heb gezien zoeken ’s nachts de veiligheid van het wrak op. Ik ben diep onder de indruk, het heeft in zijn geheel iets sinisters omdat we in de verte de ‘ zoeklichten’ van andere duikers zien.
Op verzoek gaat op een gegeven moment de lampjes ook uit. Ik heb al even achteraan gezwommen om om t ekijken en te genieten van het lichtgevende plankton en waan me weer in een zee van sterren. Wim pakt mijn hand, hij weet hoe zeer ik hiernaar uit heb gekeken. Als we bovenkomen is mijn eerste reactie dan ook, waarom zou iemand drugs gebruiken als je dit gewoon onderwater kunt zien. Fenomenaal en ontroerend.
Na de duik zijn we allebei nog helemaal lyrisch. We zoeken een eettentje en genieten van wederom een heerlijke maaltijd en de live muziek. Als we terug willen rijden komt wim erachter dat zijn helm nog in de duikshop ligt (waar onze scooters nog geparkeerd stonden). Morgen willen we weer op pad dus hopen we maar dat hij vroeg open is 