De dag begint goed… Mijn schouders en nek zijn minder pijnlijk en de hoofdpijn is weg. Als we uit bed komen zijn Tsvi, Nohar en de kinderen klaar om aan hun werkweek te beginnen. Nadat ze weg zijn kleden Vief en ik ons aan, doen de afwas en net als we willen ontbijten komt Nohar terug met verse broodjes. Wederom wordt de tafel gedekt en ik begin te vermoeden dat ze feeders zijn en net als in Hans en Grietje aan onze vingers willen voelen of we zijn aangekomen… Kortom, we worden verwend en vetgemest.
Dag: 20 maart 2016
Nadat we ons hebben opgefrist lopen we nog een rondje door de buurt. Het is sabbat en dus is alles dicht, maar leuk omt e zien hoe het dagelijkse leven er hier uitziet. SChattige winkels, otrhodoxe joden, versieringen vanwege Poerim en we zien bijzondere dingen. Er zijn veel partnersteden, ik zie bijna mijn naam staan en boven de grond zie je ook dat er een schuilkelder zit. We lopen terug naar de auto…. en ik ga voor het eerst achter het stuur zitten. Nohar heeft de auto van haar broer geleend zodat we ook konden rondrijden. want met 2 kinderen en 4 volwassenen in 1 auto gaat niet. Uiteraard heeft Nohar ons rondgereden, maar nu heeft haar broer de auto nodig en rijd ik achter haar aan naar Herzliya. Het is een rije van 10 minuten maar toch weer even spannend. De auto is een automaat en ik moet onthouden dat ik niet hoef te shakelen, Nohar niet uit het oog verlies en ook op mede weggebruikers let.
