De dag begint vroeg. Kiki heeft gevraagd of we haar mee weg willen brengen naar haar kinderdagverbijf omdat ze haar ‘ gasten’ wil laten zien. Kortom, voor 8 uur lopen we buiten met een van de schattigste meisjes ooit die ons de weg wijst. Nadat we haar hebbe weggebracht gaan we terug naar huis en eten we ontbijt. Zoals altijd worden we goed verwens. Vandaag staat Jeruzalem op het programma en het advies is om niet te vroeg te gaan rijden vanwege de file. Tegen half 10 rijden we weg.. Jeruzalem is 80 km rijden, maar zoals we gisteren al hebben gemerkt duurt het hier allemaal iets langer.
Categorie: Israël
Nadat we ons hebben opgefrist lopen we nog een rondje door de buurt. Het is sabbat en dus is alles dicht, maar leuk omt e zien hoe het dagelijkse leven er hier uitziet. SChattige winkels, otrhodoxe joden, versieringen vanwege Poerim en we zien bijzondere dingen. Er zijn veel partnersteden, ik zie bijna mijn naam staan en boven de grond zie je ook dat er een schuilkelder zit. We lopen terug naar de auto…. en ik ga voor het eerst achter het stuur zitten. Nohar heeft de auto van haar broer geleend zodat we ook konden rondrijden. want met 2 kinderen en 4 volwassenen in 1 auto gaat niet. Uiteraard heeft Nohar ons rondgereden, maar nu heeft haar broer de auto nodig en rijd ik achter haar aan naar Herzliya. Het is een rije van 10 minuten maar toch weer even spannend. De auto is een automaat en ik moet onthouden dat ik niet hoef te shakelen, Nohar niet uit het oog verlies en ook op mede weggebruikers let.
NA de lange lange dag gisteren ben ik heerlijk in slaap gevallen op een stevi en zacht matras. Vanmorgen word ik wakker en vraag me even af waar ik ben….Moet ik er snel uit om naar werk te gaan? Welke dag is het? Als ik mijn oogkleppen afdoe en zie dat de kamer baadt in zomers licht ontspan ik… Als ik mijn oordoppen uitdoe hoor ik uit de woonkamer de Hebreeuwse versie van ‘ Let it go’ . Ja, Elza is ook hier imens populair. Ik draai me nog even om, Vief ligt nog naast me en ik zie eigenlijk alleen maar veel blond haar.
Het is pas rond achten en we zijn rond middernacht gaan slapen… voor het eerst in weken dat ik 8 uur slaap krijg en ik voel me dan ook niet uitgerust…. maar meer alsof er een bulldozer over me heen is gereden. Als ik uit de kamer kom is er al veel bedrijvigheid… Kiki komt naar me toe en geeft me een mega dikke knuffel. Volgens mij heb ik nog een vreindinnetje voor de rest van mijn leven gemaakt hier :). Door de gordijnen heen voel ik echter de zon stralen… het is een prachtige dag vandaag.
Tsvi en Nohar zijn druk bezig in de keuken. Nohar heeft gisteren nog iets in de oven gezet (it’s dough, whaat could not be good about it) en stelt voor dat we opstaan, naar het strand gaan en daar ontbijten. Ik maak Vief wakker ne spring even onder de douche… bikini aan… Dat voelt toch wel raar. Normaal zou ik nu alleen aan wintersport denken maar dit bevalt me zeker ook wel. Vief is niet echt een ochtendmens en een kop koffie is hard nodig.
Een half uurtje later zitten we in de auto met 2 tassen eten. De kinderen rijden met Twvi mee en wij gaan ‘ Saba’ (opa) nog even ophalen. Bij het strand aangekomen geven ze aan dat ze het fris vinden… Er is inderdaad een windje maar 24 graden en ik vind het best. Het ontbijt is heerlijk! Ik kan echt niet geloven dat we hier nog geen dag zijn. Saba houdt de kinderen bezig en wij genieten van een heerlijk gezond ontbijt… Wat worden we verwend.
Daarna komt mijn Duitse kant goed naar boven en help ik Tsvi met het graven van een gat totdat we water in onze put krijgen… Hard werken, duidelijk. Op het strand is een wirwar van mensen, veelal sportief gekleed en het wordt langzaam drukker. De kinderen dartelen om ons heen, opa speelt met ze en haalt ijsjes.. We maken onderdeel uit van een warm en gemoedelijk gezinsleven. Vief en ik soezen een beetje totdat Tsvi wat te drinken gaat halen. We hebben vandaag wat geleerd:
- het is nooit te vroeg voor bier (bier telt niet als alcohol)
- Je kunt aan de buikspieren van mannen zien wat zijn beroep is (we hebben prachtige artsen, atoomfysicus etc.)
- Bier is duur!
Ik ga samen met Tsvi wat te drinken halen, 3 bier en een wijntje (mind you, het is nog geen 11 uur)… en tik gewoon even 23 euro af…. ay, trakteren is wel echt iets anders hier. We lopen terug en ik vraag aan Tsvi of mensen denken dat ik een toerist ben of dat ik ook voor Joods door kan gaan… Hij schat in dat ze waarschijnlijk denken dat ik een Amerikaanse Joodse immigrant ben…. Ok, daar kan ik mee leven.
Nadat onze drankjes op zijn sluit ik even mijn ogen en droom weg. Hebreeuws is zzo’n andere taal da tik er echt niets van begrijp en het klintk ergens ook zangerig. Fijn als je ergens bij zit maar het gesprek niet kunt volgen (en dat ook niet hoeft). Ik soezel echt weg… en opeens hoor ik dat mijn naam in gesprek wordt gebruikt. Blijkbaar is het tijd om me nog een keer in te smeren en Nohar sprayt mijn rug in. Na een kwartiertje blijkt dat Tsvi, opa en de twee (ondertussen ingestorte) kinderen weg gaan en wij nog blijven. Nadat alles voor hen is gepakt zitten Nohar, Vief en ik nog heerlijk in de zon. De wind is gaan liggen en we kijken naar het mannelijk schoon om ons heen. Elke aantrekkelijke man (denk gebruind, hardlopend zonder shirt) wordt direct tot dokter gebombardeerd… maar Nohar wijst ons erop dat je aan bepaalde buikspieren ook kunt zien dat sommige een ander beroep hebben… bijvoobeeld atoom fysicus. We vermaken ons prima met de eye candy (je mag best buiten trek krijgen toch, zolang je maar thuis eet 🙂 ).
Is er nog iets in de omgeving te doen? Vragen we Nohar. Als een perfecte gids noemt ze drie dingen en unaniem kiezen Vief en ik vor het eerste. het bezoeken van de ruines van een kasteel uit de tijd van de kruisvaarder. We stappen in de auto (willen jullie niet eerst nog iets eten?)… en rijden naar het oude fort. Het weer is prachtig, de uitzichten geweldig en dit is een goede culturele aanvulling op het strand. We zien prachtige mannen waar we onze handen niet vanaf kunnen houden 🙂
Na dit uitstapje gaan we terug naar huis, douchen (mijn kont heb ik niet ingesmeerd, kortom, mooi rose vlees 🙂 ) en net hebben we lekker de jonge kaas aangebroken en heb ik mijn dagelijkse portie Nutella weer binnengekregen. We worden verwend hier! Ik heb geen idee wat de plannen voor vanavond zijn, maar wat mij betreft een succesvolle relaxte eerste dag!
Om kwart voor 5 gaat de wekker, gaap… Drie uur slaap is niet genoeg en een uurtje later ontmoeten Vief en ik elkaar beneden in de kou. Wim brengt ons naar Schiphol en in de auto worden we langzaam wakker… Het is nog donker als we aankomen en de auto parkeren. Uiteraard zit ik vol energie… Zin om een nieuw avontuur te beleven.
Bij e checken balie worden we geconfronteerd met de eerste veiligheidsinspekties… We besluiten nog een kop koffie te nemen en een sigaret. Terwijl het langzaa begint te schemeren merken wij dat onze hoofden langzaam wakker worden.
Na een kort afscheid sluiten Vief en ik aan in de rij. Ik kijk nog een keer om, maar Wim is al weg. De tassen zijn zwaar en vol met cadeau’s voor onze vrienden. We worden gescheiden en moeten veiligheidsvragen beantwoorden… Wat oor werk doe j, waar kom je vandaan, wat heb je in Indonesië gedaan, wie heb je verteld over deze reis en heb je je tas zelf ingepakt…. Bij Vief nog meer vragen, haar geboorte in Saudie Arabië helpt ook niet echt mee….
Na een paar minuten, heen en weer geloop, overleg en dan toch een vriendelijke glimlach mogen we door. We checken in en worden dringend verzocht ons nog apart te melden voor een echte veiligheidscheck bij een aparte Gate. De koffers zijn gelukkig niet te zwaar en met onze handbagage lopen we door.
De oranje is vernieuwd en geautomatiseerd, even jepaspoort scannen en dan is het tijd voor wat winkelen. Zoals altijd koop ik een geurtje en we lopen rustig richting de veiligheidscheck… Onze telefoons en schoenen worden gecheckt voor sporen van explosieven en onze tassen worden uitgepakt, en daar mogen we niet zelf bij zijn.
In de verte zie ik e neon hoeven mijn rugzak… Ik hoop dat de hoeveelheid alcohol en kaas in mijn tas geen problemen opleveren… Gelukkig is alles goed en mogen e naar de vertrekgate. Daar afgekomen zien we dat wij dus wel een van de enigen zijn die deze extra veiligheidscheck hebben gekregen. Nog een laatste half uurtje wachten en dan gaan we aan boord.
We vliegen met El Al, not just an airlines, you’re in Israël. We merken het….we worden aangesproken in het Hebreeuws. Na toch iets meer vertraging vertrekken we. Voordat we one reis geboe hebben hebben we Nohar gevraagdof ze nog leuke vrijgezelle Israelicshe dokters kent…. In het vliegtuig komt opeens een prachtige prachtige man naast ons zitten,… Ik kan het niet laten, wat voor werk hij doet…. Hij verkoopt medische apparatuur…. Ik moet grinniken en leg het uit. We hebben een nieuwevrienden en gedurende de reis beantwoord hij al onze vragen en leert ons nog een paar woorden Hebreeuws.
Tijdens de vlucht slaap ik nog wat en Vief leest haar boek, ook kijken wwat vooruit oor onze reisgids gelezen… Whaaatt? Mogen we op de sabbat niet roken ? Ow…. Ehm… En je mag geen koffie met melk drinken nadat je vlees hebt gegeven? We vragen het onze nieuwe vriend Jossy en hij geeft aan dat het wel meevalt.
Na een verder goede reis zien we het eerste van Israël . Yossi wijst an, kijk, dat is een Arabisch dorp en daar is e veilighidsmuur die is gebouwd. Oeh, ik schrik toch wel een beetje.. Eingelijk weet ik maar weinig over de geschiedenis en we duiken nog even het boekje in om iets meer te weten.
Nadat we onze koffers hebben gehad lopen de we entreehal in en worden verwelkomt door een heel lief klein meisje en Nohar. Zo fijn dat we worden opgehaald. We gaan richting de auto verhuur. Nohar heeft geholpen met het regelen omdat ik geen creditcard heb en Vief geen rijbewijs… Maar blijkbaar betekent dit dat we een absurd hoog bedrag moeten betalen als aanbetaling. Dit zou betekenen dat we geen enkel reserve hebben en de huur niet kunnen betalen. We besluiten het niet te den en te kijken of we het op een andere manier op kunnen lossen.
Nohar heeft geen rekening e gehoude dat wij wellicht mee moeten IND e auto en het is behoorlijk passen moeten… Vief achterin met een kinderstoeltje op schoon en een tas tegen haar aan, ik voorin met mijn grote tas tussen de benen en dan… Rijden we het Beloofde Land in….
We zijn binnen een half uur bij haar huis, een leuk appartement waar ze een kamertj voor ons hebben leeg geruimd. Super lief.. We pakken de cadeautjes uit en ze zijn overweldigt door de hoeveelheid kaas. De wodka gaat de vriezer in voor een later moment…Nadat we ons kort opfrissen komt Nohars broer ons ophalen om samen bij Nohars ouders te gaan eten. Als we aankomen worden we verwelkomt alsof we familie zijn, de tafel staat vol met eten en halfvolle schalen worden vervangen door nog meer goddelijk eten.
Na een heerlijk maal gaans e op hetwaterlooptmeindemond zitten… Zonder jas… We worden nog verwend met een fruitcocktail en zelfgemaakte cake met room. Ik ontplof ongeveer… Hoe blijven zij zo fit met dit eten? En dan…. Is de Sabbt begonnen. Maar we e merken er weinigvan.
De kinderen zijn moe, en wij ook dus rijden we terug naar. Ra’ Anana en pinnen nog. wat geld (wat bij Vief niet uit en voor wat frustratie zorgt) . En. nu? Nu zitten we op de bank, bespreken de politieke situatie en kijken. naar foto’s. Va plekken waar we echt naartoe moeten. Morgen gaan. We naar het strand en zondag gaan we nog een keer kijken of we een auto kunnen huren.
Zometeen ons bedje maar eens opzoeken…. en kijken wat ik met de foto’s kan
Ontbijt deel 2
At worden wij warm welkom geheten
doen…
